Vrae, besware oor nuwe seks-leerplan

In die Judeo-Christelike godsdiens het die huisgesin nog altyd ’n prominente plek ingeneem. Waarskynlik is dit ook die geval met ander godsdienste. Een van die bekendste beskrywende titels van God is “Vader”. Die eerste mens wat deur God geskape is, was onvolledig totdat hy ’n vrou gekry het wat by hom pas. Daar is kinders gebore en die huisgesin was voltooid. Terwyl dit nie die plek is om ’n uitleg van die betekenis en rol van die huisgesin in die Bybel te gee nie, is die belangrikheid van die huisgesin reg deur die Bybel merkwaardig. Dit was die basiese bousteen van die volk van die Here en in die Nuwe Testament dié van die gemeente. Die liefdevolle, geordende gesinsstruktuur was sonder twyfel die ideale raamwerk wat God bedoel het om verantwoordelike en gebalanseerde mense vir die lewe en die samelewing voor te berei. Daar is ’n direkte verband tussen die algemene toestand van gesinne en dié van die samelewing. Een van die grootste tragedies van ons tyd is die ondermyning en verbrokkeling van die huisgesin. Die meeste maatskaplike krisisse in ons land hou direk of indirek verband met die ongekende voorkoms van disfunksionele gesinne. 61% kinders word groot sonder ’n biologiese vader wat betrokke is by hulle opvoeding. Soms is daar wel lede van uitgebreide families - oumas, oupas, ooms en tannies - wat as ankers en rolmodelle vir kinders kan dien. Terwyl die rol van moeders van onbetwiste belang is, kan die rol van vaders kwalik oorbeklemtoon word - beide vir seuns en dogters. Omvattende navorsing in dié verband toon dit onteenseglik aan. Kinders met betrokke vaders het gewoonlik meer emosionele sekuriteit, groter selfvertroue, is meer ondernemend en slaag beter in verhoudings. Vaderlose dogters is o.a. meer geneig tot disfunksionele verhoudings en ’n gebrek aan selfwaardering. Tenspyte van die gebrokenheid van gesinne in Suid-Afrika, mag en kan die owerheid nie die primêre opvoedkundige rol en verantwoordelikheid van ouers oorneem nie. Dit is oënskynlik wat die departement van basiese onderwys van plan is om van volgende jaar af te doen met die “Comprehensive Sexuality Education” program van UNESCO vir alle leerlinge in staatskole van gr 4 tot gr 12. Die hoë voorkoms van swangerskappe en seksuele misbruik van kinders op skool word as die beweegrede hiertoe gegee. Die verbrokkeling van tradisionele gesinstrukture en die toenemende immorele en geestelike verval in ons samelewing lê aan die wortel van hierdie probleem. Daar is wel vele grondige vrae en besware wat ouers oor hierdie lesmateriaal kan hê, soos: Wat is die werklike motivering vir hierdie “seksualiseringsprogram” en waarom die gebrekkige konsultering met ouers en onderwysliggame? Die onsensitiwiteit en selfs arrogansie van die kant van die departement t.o.v. die besorgdheid van ouers en onderwysliggame, wek agterdog.