Godsdiensaktueel - Vir "profete" is daar munt te slaan uit geloof - 02 Des 2021

Prof. Christina Landman het verlede week in haar artikel “Ons is nie almal so nie” op hierdie blad ’n saak aangeraak wat my - en ek glo vele ander mense - toenemend opval en onthuts. Dit gaan oor sg. “pastore”, “profete” en “apostels” (soms van ander lande) wat naïewe (meestal arm) gelowiges in ons land uitbuit en wat uitgevind het dat daar in ’n tyd van werkskaarsste geld te maak is uit godsdiens.

Ek kan wel getuig dat feitlik elke gemeente waarmee ek tydens die inperking kontak gehad het, sonder ophef of bohaai spesiale pogings aangewend het om mense wat swaarkry, te help - dít terwyl sommige sélf deur ’n moeilike finansiële tyd gegaan het.

Die omvang van hierdie praktiese betoning van die liefde van Christus sal kwalik bepaal kan word, want dit word meestal (soos dit hoort) nie aan die groot klok gehang nie. (Ek reken terloops dat die kerk tydens die inperkingstyd meer maatskaplik-relevant geword het as in baie jare.)

Ongelukkig haal godsdiens egter deesdae toenemend om verkeerde redes die nuus. Daar gaan kwalik ’n week verby dat daar nie ’n berig is oor nóg’n geval van seksuele misbruik, korrupsie, bedrog en misbruik van mag deur meestal self-aangestelde pastore en profete nie. Dit werp ’n onverdiende skaduwee oor die kerk en eerbare dienaars van Jesus Christus.

Daar is ’n paar kenmerke wat dikwels by hierdie indiwidue en “bedieninge” voorkom. Eerstens het die meeste van hierdie opportuniste relatief onlangs tot die “bediening” toegetree. Hulle is meestal nie beproefde bedienaars in die kerk nie en het gewoonlik ook min of geen teologiese opleiding gehad nie.

Hulle het spesiale self-toegekende titels soos “pastoor”, “profeet” of “apostel”. Sommige dra selfs ’n akademiese titel soos “doktor” wat as ’n reël van obskure oorsprong is.

Verder werk hulle feitlik sonder uitsondering onafhanklik, staan onder geen gesag nie en is aan niemand verantwoording verskuldig nie. Hulle is “spesiale uitverkorenes” van God en enige iemand wat waag om hulle leer en lewe te bevraagteken, word met die oordele van God gedreig.

Die wêreldwye neiging tot indiwidualisme en onafhanklikheid die afgelope paar dekades, het ongetwyfeld hierdie tendens in die hand help werk.

Tradisionele kerklike dissipline en verantwoordbaarheid t.o.v. leer en lewe wat in gevestigde denominasies geld, is dus afwesig. Natuurlik wíl diesulkes nie onder enige gesag staan nie - om verstaanbare redes.

Die meeste van hierdie “sterre” leef met oordadige flamboyansie. Kyk maar na hulle kleredrag, die motors wat hulle ry, die huise waarin hulle woon en algemene leefstyl.

Hoe anders as die Groot Opperherder wat in Mt. 11:29 gesê het: “Kom leer van My, want Ek is sag en nederig van hart, en julle sal rus en nuwe moed vir julle lewe kry.”

(Isak Burger is ’n voormalige kerkleier, skrywer en prediker.)