ONS HET LEIERS NODIG WAT MET TALENTE WOEKER

Benewens korrupsie, wat so kenmerkend van die Suid-Afrikaanse samelewing en eintlik endemies in veral die regerende party geword het, is daar ’n ander kenmerk wat eerlike en hardwerkende mense in Suid-Afrika dwars in die krop steek. Dit is die praktyk om kaders met poste te beloon waarvoor hulle hoegenaamd nie bekwaam of opgewasse is nie.

Korrupsie en onbekwaamheid - dit is twee groot redes vir ons land se huidige ekonomiese en maatskaplike krisisse.

Jesus vertel ’n gelykenis in Mt. 25 van ’n man wat op reis gegaan het en aan verskillende van sy diensknegte verskillende hoeveelhede talente gegee het - nie as eiendom nie, maar om rentmeesters van te wees. In hierdie verhaal kom daar vir my veral twee belangrike beginsels navore.

Die eerste is dat almal nie ewe begaafd is nie. Daar is sekere talente en uitsonderlike vermoëns waarmee mense gebore word. Christene aanvaar dat dit God is wat ons in sy genade en wysheid daarmee toebedeel het.

Dit beteken nié dat ons nie almal gelykwaardig is nie. Ons is almal skepsele van God en na sy beeld en gelykenis geskape. Ons is egter nie almal dieselfde nie.

Hierdie diversiteit bestaan ook t.o.v. ons talente. God is nie onregverdig omdat Hy (volgens die gelykenis) aan een persoon vyf, aan ’n ander twee en aan ’n ander net een talent gegee het nie.

Die gelykenis vertel dat die eienaar die talente aan sy diensknegte toevertrou het volgens elkeen se vermoë. God weet byvoorbaat wat elkeen van ons kan hanteer en waartoe ons in staat is. Hy “mors” nie met sy gawes nie.

Talente kan wel ontwikkel word, maar sonder die regte talent sal jy nooit op daardie gebied uitmunt nie. Ek het byvoorbeeld nie ’n musiektalent nie en selfs met baie opleiding en oefening sal ek nooit ’n kranige kitaar- of klavierspeler wees nie.

Dit is die tragedie en eintlik dwaasheid om bv. ’n twee-talent mens in ’n posisie of pos aan te stel waarvoor ’n vyf-talent mens nodig is. Dit is ’n vernedering as die persoon sélf besef dat hy nie opgewasse vir die taak is nie. Dis ook tot nadeel van diegene wat deur sy/haar onvermoë geaffekteer word.

Die tweede beginsel wat in hierdie gelykenis duidelik word, is dat diegene wat goeie rentmeesters van hulle talente was, met méér talente en geleenthede beloon word. As ’n mens dus eerlik en fluks woeker met dít wat jy wel ontvang het, word jy met méér toevertrou.

Ongelukkig word hierdie beginsel - net soos die eerste - nie deur die regerende party toegepas nie. Ideologiese lojaliteit en vriend- en familie-verwantskap eerder as bekwaamheid en harde werk word met poste en geleenthede beloon.

Dit is onvermydelik tot nadeel van die mense wat veronderstel is om gedien te word.